"Kapitalizmin varlığı, zorunlu olarak demokrasiyi gerektirmez. Ancak bu, kapitalist üretim tarzı hüküm sürerken demokratik kazanımların gerçekleşemeyeceği anlamına gelmiyor. Kritik olan, bu demokratik gelişmenin sistemin işleyişinin zorunlu bir sonucu olmadığı;" diye yazıyor Akçay. Bu yerli yerinde hatırlatmaya kişisel bir not koymadan duramadım. Bu bakış açısı bize ne yazık ki "Nevton fiziğinin, Eflatun felsefesinin" sınırlarını aşamamış Marksizm…
Yazının devamı
DİEM25 Küresel rekabet gücü, göç ve terörizmle ilgili tüm endişelerine rağmen, sadece bir beklenti Avrupa’nın güçlerini gerçekten korkutuyor: Demokrasi! Demokrasi adına konuşuyorlar ama pratikte onu inkar etmek, şeytanlaştırmak ve bastırmak için. Demokrasinin enerjisini kırmak için onu benimsemeye, ondan kaçmaya, yozlaştırmaya, gizemleştirmeye, gasp etmeye ve manipüle etmeye çalışıyorlarve olasılıklarını durdurmak. Çünkü Avrupa halkları tarafından yönetilmek, demos…
Yazının devamı
Türkiye solunun son 60 yıllık mücadelesi kesintisiz biçimde reaksiyoner ve romantik bir niteliğe sahip. Bunun bir nedeni geleneksel, her şeyi devrim sonrasına ertelemekse, diğer nedeni de devrim öncesinde radikal reformlar için mücadeleyi "sağcılık" olarak kabul etmesi. Elbette burada en tuhaf olan da, kitleleri hem "bilinçsiz, bilinç taşınması gereken nesne" kabul edip, hem de sloganlarla ikna…
Yazının devamı
