İçişleri Bakanı Baume-Schneider yapısal ırkçılığı tanımlıyor. Bakanlığın hazırladığı bir rapor bunun boyutlarını ortaya koyuyor; özellikle de gençler bu durumdan etkileniyor.
1,2 milyon kişi son beş yıl içinde ırk ayrımcılığına uğradığını söylemektedir ki bu da İsviçre’de neredeyse her beş kişiden birine tekabül etmektedir.
Bu rakam, Irkçılıkla Mücadele Uzmanlık Birimi tarafından Perşembe günü yayınlanan bir rapordan alınmıştır. Merkez, yılın başından bu yana Sosyal Demokrat Elisabeth Baume-Schneider tarafından yönetilen İçişleri Bakanlığı’nın bir parçası.
İzlemeye göre, 15 ila 39 yaş arasındaki kişiler ve göçmen kökenli kişiler özellikle etkilenmektedir. Ayrımcılığın en sık görüldüğü alan iş dünyasıdır: Irk ayrımcılığına maruz kaldığını bildiren katılımcıların yüzde 69’u bunu günlük çalışma hayatlarında veya iş ararken yaşamıştır.
Ayrımcılık, başvuru sürecindeki haksız dezavantajlardan işyerindeki hakaret ve zorbalığa ve ücret ayrımcılığına kadar uzanmaktadır. Ayrımcılığın en yaygın olduğu ikinci ve üçüncü alanlar ise kamusal alanlar (yüzde 30) ve okullardır (yüzde 27).
Raporda yer alan veriler temel olarak Federal İstatistik Dairesi tarafından toplanan mağdurların kendi değerlendirmelerine dayanmaktadır. Uzman birim, bu rakamları danışma ve raporlama merkezlerinden gelen raporlar ve mahkeme belgeleriyle desteklemiş ve genel bir tablo halinde derlemiştir.
Adalet Bakanı Elisabeth Baume-Schneider rapora yazdığı önsözde endişelerini dile getiriyor. Rakamlar münferit vakaların bir toplamı değil, “daha derin bir sorunun ifadesidir: yapısal ırkçılık”.
SP Federal Meclis Üyesi, bunun “toplumsal olarak kökleşmiş değerler ve önyargılarda” ve “belirli grupların sürekli ayrımcılığa uğraması ve marjinalleştirilmesinde” ifadesini bulduğunu belirtiyor.
Irkçı şiddet azaldı
Bununla birlikte rapor, ırkçı arka plana sahip şiddet içeren fiziksel saldırıların son yıllarda azaldığını da göstermektedir. Buna karşılık sözlü ırkçılık ve ayrımcılık artmıştır.
Irkçılıkla Mücadele Uzmanlık Birimi Başkanı olarak Marianne Helfer rapordan sorumludur. İki gelişme arasında bir çelişki görmüyor: “Fiziksel şiddette hafif bir azalma ve sözlü ayrımcılıkta eş zamanlı bir artış, ırkçılığın ifade biçimlerinde – özellikle de internette – bir değişimle karşı karşıya olduğumuzu gösteriyor.”
Raporda ayrıca tartışmalı bir konuya da değiniliyor: Irksal profilleme. Bu, polisin herhangi bir somut şüphe olmaksızın insanları sadece etnik kökenleri ya da kökenlerine göre kontrol etmesine verilen isimdir.
Rapora göre, özellikle koyu tenli erkekler, sırf dış görünüşleri nedeniyle polis tarafından durdurulmakla suçlanıyor. Ancakilgili polis güçleri ve siyasi amirleri bu tür suçlamaları düzenli olarak reddediyor.
Bununla birlikte, uzmanlık merkezi bu kişilerin deneyimlerini bire bir olarak rapora dahil etmiştir. Uzmanlaşmış birimin başkanı Helfer şöyle diyor: “Irksal profillemeyi bildiren insanların deneyimleri inkar edilemez.” Bu kendi beyanları İsviçre’deki pek çok insanın gerçekliğinin önemli bir göstergesidir ve bu nedenle ciddiye alınmalıdır.
Ayrımcılığa karşı daha fazla yasa
Federal Meclis Üyesi Baume-Schneider bulgulara dayanarak harekete geçme çağrısında bulunuyor: “Mağdurların deneyimlerine saygılı davranalım. Irkçılığı kabul etmeyen ve ayrımcılığa karşı harekete geçen bir toplum için birlikte çalışalım.”
Uzman birim başkanı Helfer, işin özellikle nerede yattığı sorulduğunda, ayrımcılıktan etkilenenlerin adalete erişiminin her zaman garanti altında olmadığının kabul edildiğini söylüyor. “Bu nedenle uluslararası insan hakları kuruluşları bir süredir İsviçre’ye ayrımcılık karşıtı mevzuat oluşturma çağrısında bulunuyor.”
